Geschiedenis / Ontstaan / Herkomst

Geschiedenis

Hier zijn verschillende theorieën over:

• Er zijn wetenschappers /mineralogen die menen dat koolstof/ edelstenen waaronder diamant honderden miljoenen jaren geleden diep in het binnenste van de aarde zijn ontstaan.
• Er zijn ook wetenschappers die de bovenstaande theorie verwerpen omdat de aarde nu eenmaal niet zou oud kan zijn. Als we het oudste en meest gelezen Boek, de Bijbel er op naslaan, dan blijkt dat de aarde niet ouder kan zijn dan ongeveer 6.000 jaar.

De schepping van de hemel en de aarde, de wateren, de zon, maan en sterren, de dieren en vervolgens de mens, door God zelf, moet hebben plaatsgevonden ongeveer 4.000 jaar voor onze jaartelling (De jaartelling begint bij de geboorte van Christus). Vandaar dat deze wetenschappers menen dat het bestaan van koolstof en dus ook edelstenen, waaronder diamant, deel uitmaakt van Gods scheppingsplan. Diamant wordt voor het eerst genoemd in het tweede Bijbelboek; Exodus 28:18, waar de diamant deel uitmaakt van de kledingstukken van de hogepriester(links onderaan het borstschild). Op het borstschild van de Hogepriester bevonden zich 12 edelstenen (symbolisch: de 12 stammen van Israël). Deze geschiedenis heeft zich volgens kantekeningen in de Statenbijbel reeds afgespeeld rond het jaar 1.600 voor Christus dus circa 2.400jaar na de schepping van hemel en aarde.

Ontstaan

Het ontstaan van diamant
Diamant is de enige edelsteen die slechts uit één element bestaat namelijk koolstof (chemie: C). Diamant is diep in het binnenste van de aarde ontstaan doordat koolstof onder invloed van enorme druk en grote hitte is gekristalliseerd. Koolstof bestaat uit verbrand hout, ook roet bestaat uit koolstof. Als koolstof stevig wordt samengeperst, wordt het grafiet. Als grafiet onder geweldig hoge temperatuur (1300 tot 2000 � Celsius) wordt samengeperst onder druk van duizenden atmosferen, wordt diamant verkregen. Men zegt dan dat het koolstof is gekristalliseerd. Diamant lijkt op glas maar is veel harder. De gekristalliseerde koolstof is maar op een paar plaatsen op de wereld, in zeer kleine hoeveelheden te vinden. Dat maakt diamant uiterst zeldzaam.

Lava en magma
Door plotselinge erupties (uitbarstingen) van vulkanen stijgt het vloeibare lava en magma uit het inwendige van de aarde onder enorme druk omhoog en na afkoeling kunnen bepaalde elementen uitkristalliseren tot edelstenen. Ook is gebleken dat dampen kunnen afkoelen kristallen vormen waardoor edelstenen ontstaan zoals kwarts en agaat. Ook diamant vindt dus zijn oorsprong diep in de aarde. Vloeibaar diamanthoudend gesteente werd door een ongekende kracht uit het ingewand van de aarde omhoog geperst. Vanuit een diepte van 150 a 200 kilometer! vormden zich zo vulkanische pijpen of kraterpijpen, ook wel vulkaankegels genoemd, die omhoog werden geperst en zich naar de bovenste aardkost een uitweg zochten. Sinds 1867 zijn Zuid Afrika al 250 van die pijpen gevonden. Deze ‘schoorstenen’ waarin zich diamant bevindt, zijn nu afgekoeld en hebben een doorsnee van enkele meters tot maximaal enkele honderden meters. – Wat een enorme verborgen krachten kent de natuur! – Komt een deel van de gesteentemassa waarin diamant verborgen zit aan het aardoppervlak, dan zijn er weinige geheimen meer. Door weersinvloeden, erosie, stromend water, wordt ze naar beken en rivieren gevoerd. Het komt ook voor dat gletsjers ze meenemen, of ze komen met lawines mee de diepte in. Koolstof, klei, kiezelzuren, kalk, zand en dergelijke zijn op zichzelf waardeloze grondstoffen. Door ‘natuurkrachten’ worden ze tot diamant, robijn, saffier, smaragd, amethist; tot het volmaaktste wat de aarde te bieden heeft. Er is geen edelsteen gelijk aan de andere. Elk kristal is een eenmalig meesterwerk van betoverende schoonheid. Ruwe diamantjes lijken een beetje op kiezelsteen. Alleen echte kenners kunnen zien dat het geen gewone kiezelstenen zijn.

Herkomst

Vindplaatsen
Decennia lang werd diamant in India gedolven. Veel later werden er, behalve in Zuid-Afrika, ook in andere landen veel diamanten gevonden. De Zuid Afrikaanse Kimberleymijn ‘Big Hole’ is de grootste en meest bekende vindplaats van diamanten. Met een afmeting van 463m breed en 1.097m diep is deze mijn het grootste gat dat ooit door mensenhanden in de aarde is gegraven. Deze mijn werd tot 1914 geëxploiteerd.

De onderstaande cijfers zijn reeds enkele jaren oud, opvallend is dat het overgrote deel uit Afrika komt:
Sierra Leone: 4,1 kg
Zuid-Afrika: 16,5 kg
Liberia: 1,7 kg
Rusland: 16,6 kg
Venezuela: 1,0 kg
Ghana: 5,4 kg
Centraal Afrika: 1,0 kg
Angola: 5,1 kg
Ivoorkust: 0,1 kg
Zuidwest Afrika: 4,1 kg
Overige landen: 12,2 kg

Van alle gedolven diamanten is slechts 15 tot 20% geschikt om later in een sieraad te worden verwerkt. In diamantcentra als New York, Tel Aviv, Antwerpen, Amsterdam en Bombay worden de ruwe diamanten door diamantslijpers, vanouds veelal Joodse vaklieden, bewerkt tot sprankelende edelstenen.

Het delven van diamant
Het kost in het algemeen zeer veel moeite om een diamant op te graven. Het zand moet eerst weg gegraven worden voor de diamant blootgelegd wordt. Als de ertslagen uit de diamantmijn naar boven zijn gebracht. Liggen de diamanten nog verborgen. Dan worden ze daar uitgesorteerd. Dat noemt men het winnen van de diamant. Om ��n karaat diamant (0,2 gram) te vinden moet gemiddeld 250 ton gesteente worden bewerkt. Hoewel de diamantproductie in de afgelopen jaren is toegenomen, is er naar schatting in de loop van de geschiedenis in totaal slechts 500 ton diamant gewonnen.

De wijze waarop dit plaatsvindt hangt van de omstandigheden af.
— Met grote zeven bij diamantgruis uit bijvoorbeeld beken en rivieren.
— Als de diamant in gesteente zit wordt het klein gehakt of met met explosieven opgeblazen (in mijnen e.d.).
— De drijfzink manier, waarbij diamanten vanwege het gewicht bezinken in een zware vloeistof, terwijl de andere mineralen juist blijven drijven.
— Met röntgenstralen dit is de modernste methode met transportbanden komt het diamanthoudend gesteente in een donkere ruimte. De stralen doen de diamanten oplichten en een foto-elektrische cel zet de luchtstroom in werking. Deze blaast de diamant weg van het andere gesteente.

Sorteren
Als de ruwe diamant is vrijgekomen moet er worden gesorteerd. Zoals u hiervoor hebt kunnen lezen kunnen niet alle diamanten gebruikt worden voor sieraden. Slechts 15 tot 20% van het diamant is hiervoor geschikt. Vaak zitten er teveel onzuiverheden in de ruwe diamant, daarom kan er maar een beperkt deel van worden gebruikt. Men gebruikt dat diamant om gereedschap en andere zaken van te vervaardigen. Vanwege de ongekende hardheid is diamant op veel manieren toe te passen.